Atle Berge: Muntergang (2010)

Det går ikkje heilt bra med Pål Stordalen, hovudpersonen i denne boka. Han vert saman med Katrine, og utover i det forholdet raknar det meste for han. Han misser jobben, kroppen forfell, han vert kasta ut frå hybelen sin, og han får ikkje lenger følgja med på fjernsynsserien "Lost". Det ser ut til å retta seg litt mot slutten, men gjennom boka er han altså på veg mot undergangen. Eg tippar tittelen er meint som eit ordspel på dette, altså at han smiler på veg mot undergangen, for Stordalen tek det meste med godt humør.

Boka er ikkje spesielt munter. Ho er skriven i eit lett og greitt språk, men her er langt mellom det som kan reknast som morosamt. Med ein slik tittel venta eg meg litt å le av, men det kom aldri, eg trur ikkje ein gong eg smilte - det kom aldri lenger enn at eg somme stader tenkte at akkurat dette er bra. For her er både setningar og avsnitt som er gode, og sjølv om Berge legg inn nokre kapittel med ein annan skrivestil enn den som dominerer i boka, gjer han ikkje desse variasjonane til eit så stort poeng at det irriterer.

Guffen er lunken.

Meir Berge på kulturguffebloggen

Superpularen (2015)