Stein Torleif Bjella (Sævelid, Voss, 12.7.12)

Liv Bernhoft Osa har dei siste åra hatt ein serie sommarkonsertar i Sævelid, huset ho arva etter far sin. Dette var fyrste gong eg var der, og det heile er på grensa til surrealistisk: Ho hentar inn artistar frå øvste hylle, og dei held konsert i eit lokale som mest av alt minner om ei lett overdekorert kjellarstove. Ordet intimkonsert får nesten ny meining; det kan ikkje vera plass til stort fleire enn 70 personar der inne.

Å oppleva Stein Torleif Bjella i eit slikt lokale er midt i blinken. Bjella har dei to siste åra gitt ut to fantastiske plater, som eg har høyrt veldig mykje på. Det meste stemmer - det er gode melodiar, det er svært gode tekstar, og han framfører dei på ein veldig ekte måte. Stemma hans er sårbar og ekte. På platene kjem dette kanskje aller best fram i refrenget på "Søt harmoni", der ordet klar varer i fleire sekund, og der det heile tida høyrest ut som om han er på veg vekk frå tonen han held gjennom desse sekunda.

"Søt harmoni" kom som song nummer to i kveld. Opningsnummeret var "Tre viku", med ei av dei tekstlinene eg likar best ("Lengsel har høg pris. Eg burde ha sett det kom. / Eg lika kveldsbris. Du må ha storm.). Det sier litt om kor sterke songar og kor sterke tekstar Bjella har at han kan opna med to så glimrande songar, og likevel halda nivået oppe gjennom heile konserten.

Han hadde med seg to medmusikantar, HC Gundersen på steelgitar, og Marita Igeltjøn på piano, sag, trekkspel og eit par andre instrument ho hadde for handa. Dei to, spesielt Gundersen, ligg svært lågt og fyller som oftast berre ut lydbiletet, det er Bjella som er i sentrum. Tekstane hans handlar gjerne om folk som slit litt, eller ligg litt på utsida, men dei er ikkje skrivne utan humor, og mellom songane er det mest den humoristiske Bjella som viser seg. Han er sjarmerande, han vitsar med seg sjølv, vitsar om Ål, og før kvelden er over har han lodda ut ei t-skjorte (i mangel på fruktkorg).

Songane han spelte var jamt fordelt mellom dei to platene. Han spelte ein heilt ny song, så ny at han ikkje hadde lært teksten utanåt enno; denne vart presentert som ein tekst som utfylte songen "Innegubbe" frå Vonde visu. Dessutan spelte han det han kalla ein song han hadde skrive for svært lenge sidan. Denne songen hadde ein heilt annan type tekst; dette var ei humoristisk vise om ein mann som er på tjuvhogst.

Dette var stas. Eg ser meir enn gjerne Bjella igjen, men reknar ikkje med at det vert like intimt då. På vanlege konsertar kjem publikum for å sjå artisten spela; i denne kjellarstova verka det meir som om Bjella var komen for å spela litt for oss.

Guffen tilrår.

Meir Bjella på kulturguffebloggen
USF, Bergen (29.1.14)
Vossajazz 2014
Hedleberget, Voss (24.6.15)
Voss kulturhus (21.4.16)
USF, Bergen (4.12.16)
Kan nokon gripe inn (Det Norske Teatret, Oslo, 28.1.17)
Jordsjukantologien nr. 1 (2017)
Fiskehuset (2021)
USF, Bergen (5.11.21)
Kvemmadokkje, Ulvik (16.7.22)